ไม่รู้ว่าจะขึ้นต้นอย่างไรดี คือว่าเมื่อวานนี้ขับรถไปซื้อของตอนเย็น
อ้อก่อนหน้านั้นไปกายบำบัด ก่อนนั้นไปคุยธุระเรื่องของการเสียภาษี
และไปซื้อของใส่ตู้เย็น
ขณะเดินซื้อของอยู่
ก็มีประกันรถโทษหา
นัดพรุ่งนี้...สิบเอ็ดโมงเพื่อมาดูว่ารถเราเดือนหน้า
ประกันจะหมดและเราต้องการเปลียนบริษัทประกันที่ดีและถูกกว่า
เสร็จจ่ายของไป 50 เหรียญ
ตอนเดินกำลังจะพ้นประตูร้านก็เจอเพื่อนที่ทำงาน
ก็คุยๆเสร็จเราเดินเอาของไปใส่ท้ายรถ
กดเปิดท้ายและเปิดล็อคประตูเสร็จ
เก็บๆของเข้าท้ายเสร็จแต่เผลอ
วางกระเป๋าที่มีทุกอย่างอย่ในนั้นไว้กับข้าวของในท้ายรถด้วย
ซวยล่ะที่นี่... ดีว่ากดเปิดประตูไว้...ก็เข้าไปดูๆว่ามีทางลัดตรงไหนพอเปิดท้ายรถได้บ้าง
คือเรารู้นะว่าทางลัดมันอยู่ที่เบาะหลัง แต่ด้วยความที่ตกใจ
เสียสติบอกตรงๆ เลยไม่รอบคอบดูให้ดีๆ
สุดท้ายมองหาคนช่วย กวาดสายตาไปรอบๆ ก็เจอคนหนึ่งดูสุภาพ
และขับรถยี่ห้อเดียวกับเรา
เราเดินตรงไปหาและยิ้มให้กับ ผู้ชายคนนั้นฮ่า
ผู้ชายคนนั้นลดกระจกแล้วยิ้มตอบเรา...
เราไม่รอช้าแม้แต่วินาทีเดียว รีบขอความช่วยเหลือทันทีโดยไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามคิดมาก
คือที่ลานจอดรถใหญ่มากๆมีรถและผู้มาซื้อข้าวของกว่าร้อยคน สองร้อยคน
หากบอกว่าเป็นที่ไหนทุกคนต้อง...อ้ออืมส์...ทราบทันที่
ทุี่สุดเราก็เปิดท้ายรถเอากระเป๋าและกุญแจมาได้สำเสร็จ
ทุกครั้งเราระวังมากๆแต่วันนี้พลาดจนได้ นี้เป็นครั้งแรก
และหวังว่าคงไม่ลืมมันอีกเป็นครั้งที่สอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น